Zao Shang hao!

Zondag 29 april 2012

-----

Zao Shang hao! Goedemorgen, Nederland. Vanochtend hadden we geen wekker nodig, we zijn gewekt met echt Chinees vuurwerk. Nee, het is geen Chinees nieuwjaar, maar een gebruik hier als mensen met elkaar trouwen. Warom ze dat al om half 7 ' s ochtends moeten doen? Er is een verklaring  voor, met zoveel Chinezen hier kunnen ze onmogelijk allemaal tegelijkertijd trouwen, dus doen ze dat de hele dag door tot
's avonds laat. Hoe harder de knallen, hoe beter. Tja, het is een welkome afwisseling met het continue getoeter van de vele auto's hier. Dat Chinese stadsverkeer is overigens fascinerend om te aanschouwen. Kriskras door de stroom van auto's heen, manoeuvreert alles wat twee of meer wielen of benen heeft, zich handig door het Chinese verkeer heen. De karretjes volgeladen met koopwaar, levend voedsel, kind of ouden-van-dagen. Alles past erop en gaat mee.

Zo druk als het stadsverkeer is, zo rustig is het op de snelweg, al is er op de snelweg ook van alles te beleven (zoals achteruit rijden en stilstaan op de uitvoegstrook). Het doet je afvragen hoe die Chinezen slagen voor hun rijbewijs.

In de bus valt ook het nodige te beleven. Wie niet bezig is de jetlag te bestrijden, is bezig met bepaalde vormen van sociale interactie. Zo heeft het meer cijfermatig ingestelde deel van de KHD-populatie een heuse KHD-enquête opgesteld met een aantal zeer prikkelende vragen. De uitkomsten komen binnenkort met of zonder toestemming beschikbaar op de website.

Na 270 kilometer en 5 uur later komen we aan in Tianjin, een kleine stad met 'slechts' 10 miljoen inwoners. Via een niet-te-volgen route voor bus 2 arriveren we bij ons 4-sterren hotel. De rode loper ligt al uitgerold en een bord met 'Welkom KHD' siert de lobby. Echte liftpiccolo's ( niet te verwarren met Chantal en Nicki) dirigeren ons naar de 7e t/m de 10e etage. De mogelijkheden van de aanwezige sanitaire voorziening in de vorm van een super-de-luxe inkijkdouche met, indien gewenst, gedimde spotlights, worden uitgebreid tijdens de Chinese lunch besproken. Wie na het concert van vanavond nog energie over heeft om een eigen interpretatie te geven aan de invulling van het nachtprogramma, kan zich binnen privésfeer voelen als de solisten in On the move. Sorry.

Aan het eind van de middag begeven we ons met de bus richting de concertlocatie aan de rivier. Onderweg de vele bouwstijlen aanschouwend. De verkeersborden met verkeersregels worden op geheel eigen Chinese wijze ingevuld en hebben iets weg van een spelletje pictionary spelen. Het raden van de betekenis biedt  een aardig tijdverdrijf (geen bananen gooien naar je medeweggebruiker). Halverwege de rit spotten we de enige echte KHD-concertposter met de aankondiging van ons concert van vanavond. We zijn de special guests op het Haihe River Spring Arts festival. Die poster moeten we zien te scoren.

Eenmaal op de concertlocatie aangekomen, vergapen we ons aan de immens grote theaterzaal met maar liefst 4 balkons en een versierd podium, dat wel 3x zo groot is dan in de Veste. Na de generale repetitie oefenen we nog het professioneel aantreden. We willen natuurlijk niet als een stel amateurs het podium opkomen.

Dan het concert. De zaal vult zich langzaam met publiek en de bobo's installeren zich op de eerste rijen. Onze lokaal beroemde welbespraakte spreekstalmeester verkondigt in luide taal het programma en David komt af en toe het één en ander in het Engels toelichten. We geven een prachtig concert en hebben een geweldige sound, die aanspoort tot muzikale hoogstandjes.

Na afloop van het concert ontmoeten we onze fans en volgen de verplichte fotoshoots. Rond 23.00 uur begeven we ons weer naar het hotel voor het verlate diner. Menig KHD’er zoekt relatief vroeg de geborgenheid van z'n slaapkamer op of juist de openheid van de doorzichtige douche. Wie zal het zeggen. Morgen wacht weer een bijzondere dag, met om 10.00 uur ' ochtends al het volgende concert.

Tot zover de belevenissen van zondag 29 april.

Barbara.