3 mei 2012 - door Nico van Dijk
Onze dag startte vroeg, 7 uur op en strak om half 8 aan het ontbijt en met een goede reden vandaag want we hebben niet minder dan twee verjaardagen te vieren in onze inmiddels hechte groep. De zoon van onze reisorganisator, en zelf ook reisleider Philip en onze hoornist Martijn (buddy check!) worden uitgebreid in het zonnetje gezet met zang en een speciaal voor hen opgetrommeld koper ensemble die hen een serenade bezorgd. Twee gigantische taarten worden getrakteerd door de Shen's en leggen een goede bodem voor de lange dag die voor ons ligt.
Om 8.45 geeft onze bus-telster compleet aan en zit ons voltallige orkest bepakt in de bus klaar voor de rit naar onze laatste concertlocatie van deze tour. Het is prachtig warm weer vandaag terwijl we de spits van Beijing langzaam aan achter ons laten. Af en toe maakt onze bus nog wat bokkige achterwaartse bewegingen in het verkeer terwijl de buschaffeur z'n rijlaan heroverweegd, het kan bus 2 veteranen al niet meer verassen.
We river-kwaien ons een weg door het Chinese landschap terwijl we het vlakke land om ons heen langzaam zien veranderen in een meer bergachtige omgeving. We zijn vandaag onderweg naar de stad ChengDe waar we door een grote rijstwijn producent zijn uitgenodigd om een concert te geven in het lokale theater. Met zijn pakweg 4 miljoen inwoners is ChengDe relatief klein en kunnen er ook “maar” duizend mensen in het theater.
Tijdens de busreis worden blogs van mijn voorgangers Barbara en Tommy voorgedagen die mij direct weer nostalgisch doen terugdenken aan gebeurtenissen die slechts 2 of 3 dagen geleden plaatsvonden. We maken hier zoveel mee dat de samenvattingen nu al goed van pas komen om ons eraan te herinneren wat we allemaal al hebben gedaan.
Onze eerste korte rust stop zet ons af in een prachtige omgeving van frisse donkergroene hellingen en net aangelegde naaldboom veldjes. Het is een van de mooiste stukjes natuur die we tot nu toe zien en zet velen aan tot fotosessies. De grote muur kronkelt imposant over de hoogste bergkammen om ons heen en ik sta weer stil bij de enorme arbeid die er in is gaan zitten om al die stenen de helling op te krijgen.
Nadat we allemaal weer in de bus gekropen zijn vervolgd onze weg naar de lunch locatie in de buurt van ChengDe. ChengDe lijkt de afgelopen jaren hard te zijn gegroeid, soms krijg je zelfs het idee dat de net opgetrokken apartementgebouwen in grotere getalen zijn dan de inwoners. Af en toe lijken de inwoners zelf ook moeilijk te kunnen wennen aan de nieuw verworven luxe. De hoge, luxe en ongezellig ogende gebouwen fungeren soms als achtergrond voor groepjes Chinezen die er de voorkeur aan geven om zich gezamelijk gehurkt op de stoep te verzamelen voor een gesprek en een spelletje. Strakke, ruime parken met romeinse beelden sieren de omgeving, waar de enkele luierende Chinees een beetje een uitheems element in lijkt te zijn.
Eenmaal aangekomen bij de lunchlocatie slaan wij stijl achterover van de aandacht en luxe waarmee wij worden ontvangen. Een ondergronds restaurant met een geweldig goede keuken (al hoor ik dat hierover de meningen verdeeld waren) en wederom een prachtige verjaardagstaart voor onze jarigen. Het is binnen door de airco erg fris, maar dat wordt handig opgelost door terrasverwarming aan te laten rukken terwijl de airco vrolijk door blaast. Er wordt gespeeched door de Chinese zakenmannen die ons concert hier financieren en wij worden bedankt voor onze komst. Ik voel me toch een klein beetje schuldig dat we in onze slippers en korte broeken naar binnen zijn geslenterd, maar onze dankbaarheid is er niet minder om.
Na de lunch verplaatsen we ons met de bus naar het hoofdkantoor van de ChengDe rijstwijn fabrikant waar we door het voltallige personeel ontvangen worden. Het hele orkest wordt gezeteld in een met hardhout gemeubilairde vergaderzaal waar de CEO's zich aan ons voorstellen. Grote nadruk wordt gelegd op de positieve invloed van Liquor in belangrijke veldslagen en het maken van muziek. De bedrijfleider voelt zich aan ons orkest verwant omdat ChengDe uitgebreide imperialistische banden heeft met het oude China wat mooi overeen komt met de Koninklijke status van ons KHD. Tijdens de speeches komt het Onze Voorzitter prima uit dat al onze gastheren Wong heten want hij moet ter plekke enkele passende woorden van dank improviseren die gelukkig goed worden ontvangen door Mr. Wong en the other Mr. Wong.
Eenmaal buiten maken we nog even een groepsfoto met onze Chinese gastheren en klimmen wij weer in de bus om onderweg naar de concertlocatie te gaan. De excursie in de rijstwijn fabriek sneuvelt helaas omdat we veel langer in de bus hebben gezeten dan origineel gepland. Ook de busrit naar de concertlocatie toe duurt langer dan verwacht. Desondanks doen we onze generale efficient en wordt snel een broodje KFC naar binnen gewerkt (voor velen een primeur) terwijl iedereen zich omkleedt.
We geven wederom een prachtig concert, en de kleine Chinese kinders met twinkeloogjes stuiteren heen en weer in hun stoeltjes tijdens het applaus. De ervaring en routine die we over de afgelopen dagen hebben opgebouwd werpt zijn vruchten af en wederom zwepen we het publiek op tot een collectieve bui van uitzinnig enthousiasme. Na afloop poseren de orkestleden weer met het publiek en er worden wat oranje elementen uitgedeeld.
We kruipen weer terug in de bus rond half 11 's avonds voor een rit van enkele uren terug naar ons hotel in Beijing. Nadat onze arme chauffer een deel van z'n bus verliest aan een verkeerd ingeschatte drempel zijn we toch redelijk snel onderweg. De gulheid van onze gastheren reikt ver en we zijn (en met we bedoel ik natuurlijk bus 2!) begenadigd met een kleine voorraad rijstwijn. De sfeer in de bus is uitgelaten terwijl Onze Voorzitter de peperdure rijstwijn ronddeelt met een oud, dichtgetaped, bas klarinet mondstuk als beker. Na aanvankelijk protest vanwege de heftige smaak gaan de flessen toch verassend snel leeg. Highlight van de busrit terug was nog wel de hilarische scene bij onze “toilet” stop. Gelukkig was het erg donker buiten, er waren namelijk geen toiletten. Een uitdaging die ditmaal zelfs de vrouwen onder begeleiding van een hysterisch gegiegel en gelach aangingen. Er zijn gelukkig geen foto's gemaakt...toch?
Vermoeid maar voldaan kwamen we ver na middernacht weer bij het hotel en zocht iedereen vrijwel direct het bed op, we hebben er weer het maximale uitgehaald en het was een waardige afsluiting van een ongelofelijke serie concerten.
Om 8.45 geeft onze bus-telster compleet aan en zit ons voltallige orkest bepakt in de bus klaar voor de rit naar onze laatste concertlocatie van deze tour. Het is prachtig warm weer vandaag terwijl we de spits van Beijing langzaam aan achter ons laten. Af en toe maakt onze bus nog wat bokkige achterwaartse bewegingen in het verkeer terwijl de buschaffeur z'n rijlaan heroverweegd, het kan bus 2 veteranen al niet meer verassen.
We river-kwaien ons een weg door het Chinese landschap terwijl we het vlakke land om ons heen langzaam zien veranderen in een meer bergachtige omgeving. We zijn vandaag onderweg naar de stad ChengDe waar we door een grote rijstwijn producent zijn uitgenodigd om een concert te geven in het lokale theater. Met zijn pakweg 4 miljoen inwoners is ChengDe relatief klein en kunnen er ook “maar” duizend mensen in het theater.
Tijdens de busreis worden blogs van mijn voorgangers Barbara en Tommy voorgedagen die mij direct weer nostalgisch doen terugdenken aan gebeurtenissen die slechts 2 of 3 dagen geleden plaatsvonden. We maken hier zoveel mee dat de samenvattingen nu al goed van pas komen om ons eraan te herinneren wat we allemaal al hebben gedaan.
Onze eerste korte rust stop zet ons af in een prachtige omgeving van frisse donkergroene hellingen en net aangelegde naaldboom veldjes. Het is een van de mooiste stukjes natuur die we tot nu toe zien en zet velen aan tot fotosessies. De grote muur kronkelt imposant over de hoogste bergkammen om ons heen en ik sta weer stil bij de enorme arbeid die er in is gaan zitten om al die stenen de helling op te krijgen.
Nadat we allemaal weer in de bus gekropen zijn vervolgd onze weg naar de lunch locatie in de buurt van ChengDe. ChengDe lijkt de afgelopen jaren hard te zijn gegroeid, soms krijg je zelfs het idee dat de net opgetrokken apartementgebouwen in grotere getalen zijn dan de inwoners. Af en toe lijken de inwoners zelf ook moeilijk te kunnen wennen aan de nieuw verworven luxe. De hoge, luxe en ongezellig ogende gebouwen fungeren soms als achtergrond voor groepjes Chinezen die er de voorkeur aan geven om zich gezamelijk gehurkt op de stoep te verzamelen voor een gesprek en een spelletje. Strakke, ruime parken met romeinse beelden sieren de omgeving, waar de enkele luierende Chinees een beetje een uitheems element in lijkt te zijn.
Eenmaal aangekomen bij de lunchlocatie slaan wij stijl achterover van de aandacht en luxe waarmee wij worden ontvangen. Een ondergronds restaurant met een geweldig goede keuken (al hoor ik dat hierover de meningen verdeeld waren) en wederom een prachtige verjaardagstaart voor onze jarigen. Het is binnen door de airco erg fris, maar dat wordt handig opgelost door terrasverwarming aan te laten rukken terwijl de airco vrolijk door blaast. Er wordt gespeeched door de Chinese zakenmannen die ons concert hier financieren en wij worden bedankt voor onze komst. Ik voel me toch een klein beetje schuldig dat we in onze slippers en korte broeken naar binnen zijn geslenterd, maar onze dankbaarheid is er niet minder om.
Na de lunch verplaatsen we ons met de bus naar het hoofdkantoor van de ChengDe rijstwijn fabrikant waar we door het voltallige personeel ontvangen worden. Het hele orkest wordt gezeteld in een met hardhout gemeubilairde vergaderzaal waar de CEO's zich aan ons voorstellen. Grote nadruk wordt gelegd op de positieve invloed van Liquor in belangrijke veldslagen en het maken van muziek. De bedrijfleider voelt zich aan ons orkest verwant omdat ChengDe uitgebreide imperialistische banden heeft met het oude China wat mooi overeen komt met de Koninklijke status van ons KHD. Tijdens de speeches komt het Onze Voorzitter prima uit dat al onze gastheren Wong heten want hij moet ter plekke enkele passende woorden van dank improviseren die gelukkig goed worden ontvangen door Mr. Wong en the other Mr. Wong.
Eenmaal buiten maken we nog even een groepsfoto met onze Chinese gastheren en klimmen wij weer in de bus om onderweg naar de concertlocatie te gaan. De excursie in de rijstwijn fabriek sneuvelt helaas omdat we veel langer in de bus hebben gezeten dan origineel gepland. Ook de busrit naar de concertlocatie toe duurt langer dan verwacht. Desondanks doen we onze generale efficient en wordt snel een broodje KFC naar binnen gewerkt (voor velen een primeur) terwijl iedereen zich omkleedt.
We geven wederom een prachtig concert, en de kleine Chinese kinders met twinkeloogjes stuiteren heen en weer in hun stoeltjes tijdens het applaus. De ervaring en routine die we over de afgelopen dagen hebben opgebouwd werpt zijn vruchten af en wederom zwepen we het publiek op tot een collectieve bui van uitzinnig enthousiasme. Na afloop poseren de orkestleden weer met het publiek en er worden wat oranje elementen uitgedeeld.
We kruipen weer terug in de bus rond half 11 's avonds voor een rit van enkele uren terug naar ons hotel in Beijing. Nadat onze arme chauffer een deel van z'n bus verliest aan een verkeerd ingeschatte drempel zijn we toch redelijk snel onderweg. De gulheid van onze gastheren reikt ver en we zijn (en met we bedoel ik natuurlijk bus 2!) begenadigd met een kleine voorraad rijstwijn. De sfeer in de bus is uitgelaten terwijl Onze Voorzitter de peperdure rijstwijn ronddeelt met een oud, dichtgetaped, bas klarinet mondstuk als beker. Na aanvankelijk protest vanwege de heftige smaak gaan de flessen toch verassend snel leeg. Highlight van de busrit terug was nog wel de hilarische scene bij onze “toilet” stop. Gelukkig was het erg donker buiten, er waren namelijk geen toiletten. Een uitdaging die ditmaal zelfs de vrouwen onder begeleiding van een hysterisch gegiegel en gelach aangingen. Er zijn gelukkig geen foto's gemaakt...toch?
Vermoeid maar voldaan kwamen we ver na middernacht weer bij het hotel en zocht iedereen vrijwel direct het bed op, we hebben er weer het maximale uitgehaald en het was een waardige afsluiting van een ongelofelijke serie concerten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten